ks. Roman Mikler – Księga Kondolencyjna

Sebastian
ue.pw1732179833@alip1732179833zss1732179833
Mówimy, że czas mija, przemijając bez końca. Ale to on zostaje i doczekuje naszego końca…
ks. Miklerze dziękuję za wszystko.
Leszek
malinka.org.pl
Kochani,
w tym jakże trudnym dla Was czasie łączymy się z Wami i życzymy, byście doświadczali
Bożej pociechy, odczuwali Bożą bliskość i przeżywali realność Słowa: Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, tylko on jest opoka moja i zbawieniem moim, przeto się nie zachwieję – Ps 62,2-3
Ksiądz Leszek Czyż z Rodziną wraz ze Zborownikami Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Wiśle Malince
Anonim
W niebiesiech, w niebiesiech, gdzie Pan Bóg
przebywa, Tam radość zbawionych na wieki już
trwa, Już się tajemnica ich oczom odkrywa, W pro-
mieniach wiecznego przejrzeli już dnia. I ja też zba-
wienie radośnie posiędę, I twarzą w twarz wiecznie
oglądać sam będę Chrystusa mojego umiłowanego. (ŚE 276)Bożego prowadzenia w tym trudnym, smutnym, lecz także pełnym nadziei na zmartwychwstanie i życie wieczne czasie łączy się Kuba z Lublina wraz z całym lubelskim zborem…
Ks. Jan Gross
lp.ei1732179833naret1732179833ul@ss1732179833orgj1732179833
Tą drogą składam wyrazy serdecznego współczucia Pani Pastorowej oraz Parafii w Krakowie. Ś.p. księdzu proboszczowi Romanowi Miklerowi dziękuję raz jeszcze za Jego i Parafii krakowskiej pomoc w trudnych chwilach budowy naszego kościoła św. ap. Piotra i Pawła w Tychach. „Bóg zapłać za wszystko!” Niech Bóg i Ojciec wszelkiej pociechy przyjdzie do Was w trudnych dniach żałoby ze Swoją pociechą i obdarzy Was nadzieją życia wiecznego. Ks. Jan Gross
Barbara Adamus
ue.te1732179833no@el1732179833ehcim1732179833_aisa1732179833b1732179833
Tak wiele w mym sercu obrazów z małego odcinka drogi,którą dane nam było isc razem…
Moja wdzięcznośc za 10 miesięcy słuzby wśród dzieci i młodzieży w Waszej Parafii.
Dziekuję Ewuniu, dziękuję Romku !
Przemijanie tak bardzo boli.
Ewuniu kochana – jestem z Tobą i modlę się ,by Zmartwychwstały wypełnił Cię pokojem
Niech w tym trudnym czasie Bóg pomoże Ci nie patrzec w przeszłośc ani w przyszłośc, ale w górę.
Anna Skalik
lp.te1732179833no@ki1732179833laksa1732179833
W tym smutnym momencie łączę się z bliskimi śp. ks. Romana Miklera a w szczególności z Panią pastorową Ewą oraz parafianami krakowskiego Zboru. Smierć nie kończy, a rozpoczyna nowe życie w Panu. Dlatego pozostaję w modlitwie i duchowej łączności. Niech Bóg da siłę i nadzieję.
Anna Skalik
Hanna, Maja, Jan Karczmarscy
lp.pw1732179833@iksr1732179833amzcr1732179833ak1732179833
„Niekiedy śmierć przychodzi jak wyzwolenie …
gdy kończy się czas choroby i trudnego cierpienia.
Jednak zawsze, gdy śmierć przychodzi
nie jest tak jak dawniej.
Po Kimś pozostało puste miejsce.”
/ks.R.Pindel/Z wyrazami szczerego współczucia w tych trudnych dniach
jesteśmy z Panią Pani Ewo mając w pamięci Dobroć jaką otrzymaliśmy
od ks. Romana i Pani.
Hanna, Maja i Jan Karczmarscy
Elzbieta Jablońska – Grove
moc.o1732179833ohay@1732179833evorg1732179833ie1732179833
Romku ,Dziękujemy za wszystko dobre , czego od Ciebie doznaliśmy

Ela i Paweł
Kunzowie
ue.pw1732179833@znuk1732179833-a1732179833
Z głębokim żalem żegnamy naszego Przyjaciela, Księdza Romana Miklera. Zostanie na zawsze w naszej wdzięcznej pamięci. Składamy również wyrazy najszczerszego, serdecznego współczucia Jego Małżonce, Ewie. L i A.
Blanka i Marian Zając
lp.po1732179833@cjaz1732179833naira1732179833m1732179833
Kochana Pani Ewo, szczere wyrazy współczucia.
Pozostajemy z Panią w modlitwie.Blanka i Marian
Olga
Nie mogłam być nawet na nabożeństwie żałobnym. Może to i lepiej.
Serdecznie dziękuję za wszelkie dobro – a było go naprawdę dużo.
kapłan M. Daniel Mames
lp.oo1732179833hay@s1732179833emamd1732179833t1732179833l
Księże Romanie, do zobaczenia! „Nie umrę, ale żyć będę i głosić imię Pana”
Andrzej Gaczoł
lp.pw1732179833@lozc1732179833ag.a1732179833
W dniu dzisiejszym z wielkim smutkiem dowiedziałem się o śmierci Ś.p. ks. Proboszcza Romana, z którym połączyła mnie już dwadzieścia lat temu – pełna wyzwań ale i zrozumienia – udana współpraca przy renowacji cmentarza kalwińskiego w Krakowie Łuczanowicach (a później przy remoncie kościoła Św.Marcina). Od tego czasu darzyłem Go wielkim szacunkiem i z radością odwiedzałem będąc przyjmowany z goscinnością w duchu najprawdziwszej ekumenii. W poczuciu bezsilności dowiadywałem się o Jego nieuleczalnej chorobie, w zmaganiach z którą dawał świadectwo zaufania, „że tylko Chrystus zna drogę, po której Go prowadzi”.
Najserdeczniejsze wyrazy współczucia Pani Pastorowej Ewie, jakże bardzo oddanej Ś.p. Zmarłemu oraz całej Wspólnocie Prafialnej składają: Andrzej Gaczoł (Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków w l. 1992-2003) z Żoną
ks.Tadeusz Bogucki
ku.oc1732179833.redn1732179833oyeul1732179833b@ikc1732179833ugobz1732179833sueda1732179833t1732179833
Droga Pani Pastorowo,
jeszcze ta droga zalaczamy z glebi serca plynace wyrazy wspolczucia z powodu tej wielkiej straty… pamietam s.p. ks. Romka jeszcze jako starszego kolege w Urzedzie, szczegolnie z czasu studiow w Warszawie na ChAT, jego serdeczne podejscie do kazdego z nas… – niechaj spoczywa w radosci Pana swego. Moja zona wspomina takze Wasza goscinnosc w Krakowie. Oby Pan nasz, Jezus Chrystus umocnil i pocieszyl w tych trudnych chwilach
z serdecznym pozdrowieniem,
Tadeusz i Halinka w Birmingham